Muziek

Thomas D'Urfey

Thomas D'Urfey is geboren in 1653 in Devon - hij overleed op 26 februari 1723. Hij was een Britse schrijver en componist van toneelstukken en opera's. Hij werkte vaak met Henry Purcell samen.

In zijn jeugdjaren werkte Tom, zoals hij werd genoemd, als klerk terwijl hij rechten studeerde. In 1676 werden twee toneestukken van zijn hand opgevoerd, die de aandacht trokken van koning Charles II. Deze vondt die toneelstukken zo goed dat hij Thomas D'Urfey meteen tot hofnar benoemde. Vanaf 1681 wordt er een werk van Purcell gevonden in D'Urfey's werken, het begin van een lange samenwerking. Na de dood van koning Charles was D'Urfey ook populair bij diens opvolger, koning James II, iets wat weinig kunstenaars klaarspeelden. Tom was een graag geziene gast aan het hof en staat bekend voor zijn satire, gevatheid en grappig zijn. Als componist nam hij meestal bestaande volkswijsjes die hij dan omvormde door er zijn eigen woorden op te plaatsen.

Een lied gemaakt in 1682 heet 'Kings Health' (het is ook bekend als 'Joy to Great Caesar'). Het wordt ook bekeken als politiek getint, immers de koning wordt geprezen. Wat ons interesseert is niet direct het lied op zich maar het feit dat dit lied, waarin toch de Goddelijke Naam voorkomt, bekeken wordt als een lied met grote invloed. Het werd zelfs door nieuw verkozen gezongen in een mars na een verkiezingsoverwinning in 1685. Een bewijs dat men er toentertijd niet voor aarzelde de Naam van God te gebruiken.

 

Muziekstuk: King's Health - Joy to Great Caesar

 

Joy to great Cesar,
Long Life, Love, and Pleasure;
'Tis a Health that Divine is,
Fill the Bowle high as mine is;
Let none fear a fever,
But take it off thus Boys.
Let the King live for ever,
'Tis no matter for us Boys,


Try all the Loyal,
Defy all.
Give denial;
Sure none thinks the Glass too big here,
Nor any prig here,
Or sneaking Whig here,
Of Cripple Tony's Crew,
That now looks bleu,
His heart aches too,
The tap won't do,
His zeal so true,
And Projects new,
Ill fate does now pursue.


Let Tories guard the King,
Let Whigs in Halters swing;
Let Pilk, and Shute be sham'd,
Let Oates be damn'd;
Let cheating Player be nick'd,
The turncoat scribe be kick'd.
Let rebel city dons
Ne'er beget their sons:
Let ev'ry Whiggish Peer,
That rapes a Lady fair
And leaves his only dear
The Sheets to gnaw and tear,
Be punish'd out of hand,
And forced to pawn his land
T'attone the grand Affair


Great Charles, like Jehovah,
Spares those would un-king him;
And warms with his graces,
The vipers that sting him:
Till crown'd with just anger,
The rebels he seizes;
Thus Heaven can thunder
When ever it pleases

Then to the Duke fill, fill up the Glass,
The Son of our Martyr, beloved of the King.
Envy'd and loved,
Yet bless'd from above,
Secured by an Angel safe under his wing

Faction and Folly,
And State Melancholy,
With Tony in Whigland forever shall dwell.
Let wit, wine and beauty, then teach us our Duty,
For none e're can love, or be wise and rebel

 

- naar boven -