Antoon van Dyck
Antoon van Dyck is geboren op 22 maart
1599 te Antwerpen. Zijn talent om te schilderen was reeds heel
vroeg aanwezig. Rond de leeftijd van 16 jaar zette hij met Jan
Brueghel de Jongere reeds een atelier op. Op de leeftijd van
18 jaar werd hij als meester opgenomen in de St. Lucas Gilde.
Niettemin werkte hij verder aan zijn opleiding. Pieter Paul
Rubens refereert naar de negentienjarige van Dyck als 'de beste
van zijn leerknapen'. In 1621 ging Antoon voor zes jaar naar
Italië waar hij Italiaanse meesters bestudeerde. Zijn reputatie
steeg na zijn terugkomst in 1627 zodanig dat koning Charles
I van Engeland hem naar Engeland haalde, waar hij ook daar op
korte tijd heel beroemd werd. In 1632 werd hij geridderd, in
1633 tot 'hofschilder des konings' benoemd. Hij huwde in 1638
Mary, de dochter van Lord Ruthven, en samen kregen ze één
dochter. Antoon van Dyck had ook een dochter bij zijn maitresse.
|
Antoon van Dyck
Zelfportret
1599 - 1641
|
Antoon van Dyck staat vooral bekend als
de grootste barokschilder der Nederlanden, na Rubens. Zijn stijl
aanvankelijk veel beïnvloed door Rubens' stijl toont later
ook de invloed van Titiaan, een van de belangrijkste kunstschilders
van de Hoog-Renaissance. Antoon van Dyck overleed in Londen
op 9 december 1641, op de leeftijd van 42 jaar, en ligt begraven
in de St Paul's Cathedral in Londen.
In 1628 kregen de drie grootmeesters, Pieter
Paul Rubens, Antoon van Dyck en Jacob Jordaens, de opdracht
om de drie voornaamste altaren van de kerk te verfraaien met
een schilderij. In de noorderbeuk hangt het schilderij van van
Dyck genaamd 'De extase van Sint-Augustinus'.
Voor de beschrijving citeren we de website van Amuz:
"De heilige Augustinus wordt in vervoering
gebracht door een hemels visioen waarin hij de Heilige Drievuldigheid
ziet verschijnen. Hiermee verwijst dit werk naar de bijzondere
mystiek van de Augustijner eremijten. Het schilderij is opgedeeld
in twee groepen. In de onderste groep, de aardse, staat Augustinus
centraal. Links wordt hij ondersteund door een engel en daarnaast,
geknield, zien we zijn moeder, de heilige Monica. Rechts van
Augustinus wijst een engel naar de verschijning in de hemel.
Naast de engel knielt Nicolaas van Tolentino. De overgang naar
de bovenste groep wordt gevormd door een zuil die vervaagt in
de hemel. Talrijke engeltjes omringen daar de Heilige Drievuldigheid:
Christus, een duif als symbool voor de Heilige Geest, de driehoek
met in het Hebreeuws de naam van God de vader: Jehova."
Zoals opgemerkt is bovenaan in het schilderij Gods naam
terug te vinden.
2 detailopnames...
|