Adrianus Bogaers is geboren op 6 januari 1795 te 's-Gravenhage
als de oudste van zeven kinderen van Frans Bogaers en Maria
Elisabeth Guicherit. De familie uit Brugge was gevlucht naar
het Noorden toen de Spanjaarden de godsdienstvrijheid onmogelijk
maakten. Reeds jong blonk Adrianus uit in zijn studies. Op
16-jarige leeftijd promoveerde hij reeds tot advocaat. Naast
rechtsgeleerdheid muntte hij uit in wiskunde, hij legde een
examen af voor landmeter. Zijn beroep manifesteert zich vooral
verder in de justitie. In 1838 werd hij rechter en in 1851
vice-president bij de arrondissements-rechtbank te Rotterdam.
In deze betrekking moest hij ontslag nemen vanwege sterk toegenomen
doofheid. Adrianus trad op 15 juli 1828 in het huwelijk met
Maria Elisabeth Gleichman - dit huwelijk duurde slechts enkele
maanden. Op 31 maart 1829 overleed zijn echtgenote, hem een
zoon en een dochter nalatend waarvan dan nog het zoontje vroeg
stierf. Het verlies van zijn echtgenote kwam hij nooit te
boven. Het krenkte zijn gezondheid en voorstellen voor een
tweede huwelijk bleef hij steevast afwijzen. In de leeftijd
van 75 jaar overleed hij te Spa.
Hij was ook bekend in de literaire wereld en gebruikte
de Goddelijke Naam.