ODA XLVI
Ut vult Jehovah, sic
volo.
Stat nole fluctuare,
Quam vis amara me solo,
Crux tentet edomare.
Jehovah, (certo quod scio,)
Duras vices levabit,
Ductore tali praevio,
Quo me malum gravabit?
Ut vult Jehovah, vult
mea,
Mens obsequens ubique,
Nam se probar fellea,
Scit sorte corripique.
Probatur, ut viriliter
Fatis resistat atris,
Absit, recuseret naequiter
Praestare iussa patris.
Ut vult Jehovah, vult
meum,
Cor audiens Tonauti,
Cui robur est aheneum,
Quis pugnet estuanti?
Vis nulla vincit Numina.
Quid hic potes fremendo?
Vincenda dura farcina,
Vincenda sed ferendo.
Ut vult Jehovah, sic
eat:
Quid vis feram decenter;
Nam quid fremam? quid taedeat
Haec ferre me libenter?
Dies Jehovah scit meos.
Quid me cor inquietas?
Montes per aspros, scrupeos
Jussas adibo metas.
|