Jan Jakob Lodewijk kwam op de wereld op 23 december 1819
te 's Gravenhage als zoon van Jan Herman en Johanna Henriëtta
de Witte. Hij werd leerling van schoolhouder J. van Renesse
en al vroeg gaf hij blijk van liefde voor taal en poëzie.
Op dertienjarige leeftijd reeds ging hij werken in het kantoor
van de firma Vriesendorp en Gaade; ondertussen bleef hij wel
de avondschool van dhr. van Renesse volgen. Op 14-jarige leeftijd
zond hij reeds een dichtstukje in dat met veel lof werd ontvangen.
Geïnspireerd door Bilderdijk en Da Costa ontwikkelde
hij zich tot het predikambt en dichter zijn. Vanaf 1845 was
hij predikant te Marken. In de maand mei van het zelfde jaar
huwde hij met Johanna Sophia Waldorp, dochter van de beroemde
schilder. Vervolgens was hij predikant te Almkerk, Middelburg,
Amsterdam. Als mens staat hij bekend wegens zijn goedhartigheid
en vriendelijkheid. Vele onderscheidene letterkundige en wetenschappelijke
genootschappen benoemden hem tot erelid. Verscheidene vorsten
hebben hem een ordeteken verleend. Op persoonlijk vlak heeft
hij veel droefheid ervaren. Na het overlijden van drie dochters
en twee zonen, overleed ook op 20 mei 1887 zijn echtgenote;
één zoon bleef er over. Hijzelf overleed op
26 december 1889, net 70 jaar geworden.
Jan Jakob Lodewijk Ten Kate
1819-1889
